REWERS, AWERS_XS_XZ, REWERS 2
„Odwróceni-rewers” cykl ten powstał w latach 2010/14. Fotografie wykonałem w 2010 roku, ostateczny kształt uzyskały w 2014 roku. Cykl ten można nazwać portretowym, choć moim zamiarem nie było portretowanie osób w nim fotografowanych. Przyświecała mi idea z mojego credo „…Interesuje mnie, nie to, co fotografia przedstawia w naturalistyczny, materialny sposób ale to co można wydobyć z otoczenia dla potrzeb czystego obrazu i sensu jego konstrukcji z zachowaniem szacunku dla tego, co zapisała klisza lub matryca cyfrowa…”.
Tytuł odnosi się do sytuacji jaką spotykamy codziennie obserwując rewersy ludzi na ulicach, kolejkach, siedząc w tramwaju czy na sali etc…, nie identyfikuje on osób fotografowanych. Podtytuły prac zamieszczone na postaciach są tylko statystycznym numerem kolejnych ujęć wygenerowanym automatycznie przez program w urządzeniu jakim się posłużyłem do opracowania ostatecznej formy tych obrazów. Treść była dla mnie bez znaczenia, jednak odbiorca poszukiwał znaczeń tych prac, szanuję jego wybór w dążeniu do zobaczenia tego co nie leżało u podstaw powstania tego cyklu (premierowe pokazanie tych prac miało miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu w 2014 roku).
Skłoniło mnie to do zastanowienia się nad moim „credo” – zadałem sobie pytanie – czy moja dotychczasowa twórczość zmierzająca ku abstrakcji i czystej formie daje odbiorcy margines do interpretacji, czy po latach tworzenia prac foto-graficznych beztreściowych, rozpocząć, skoro już tak się stało, z cyklem „Odwróceni-rewers”, podróż twórczą w stronę przekazu. I tak w 2014 roku powstał następny zestaw “Odwróceni – awers”, po nim kolejne , “Odwróceni – awers XS”, “Odwróceni – awers XZ”, aż do najnowszego „Odwróceni-rewers 2”.
„Odwróceni-rewers” to 10 portretów w trzech odsłonach: pierwsza takimi jakimi są, druga „XS” to niby symetryczne wizerunki portretowanych, gdyż zazwyczaj znamy jedną stronę człowieka ta nieznana jest głęboko ukryta i tylko w sporadycznie jest ujawniana, trzecia „XZ”- wszystkie portrety otrzymały moje oczy – portretowany patrz na mnie, ja na niego, ja na siebie, on na mnie mnę, on na siebie widząc mnie. Swoisty autoportret.
W 2019 roku rozpocząłem pracę nad kolejnym wcieleniem cyklu – Rewers 2. Portretowani fotografowani są ponownie tylko od tyły, lecz tym razem bez odzienia oraz nadałem inny numer „PESEL”: data powstania zdjęcia (urodziny), kolejne 4 liczby to numer ujęcia, a ostatnia liczba 2 odnosi się do cyklu rewers. Prezentacja multimedialna a w zasadzie krótka zapętlona ekspozycja wideo sumuje ten okres, natomiast odbiór i kontekst pozostawiam widzowi.
Tytuł odnosi się do sytuacji jaką spotykamy codziennie obserwując rewersy ludzi na ulicach, kolejkach, siedząc w tramwaju czy na sali etc…, nie identyfikuje on osób fotografowanych. Podtytuły prac zamieszczone na postaciach są tylko statystycznym numerem kolejnych ujęć wygenerowanym automatycznie przez program w urządzeniu jakim się posłużyłem do opracowania ostatecznej formy tych obrazów. Treść była dla mnie bez znaczenia, jednak odbiorca poszukiwał znaczeń tych prac, szanuję jego wybór w dążeniu do zobaczenia tego co nie leżało u podstaw powstania tego cyklu (premierowe pokazanie tych prac miało miejsce w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu w 2014 roku).
Skłoniło mnie to do zastanowienia się nad moim „credo” – zadałem sobie pytanie – czy moja dotychczasowa twórczość zmierzająca ku abstrakcji i czystej formie daje odbiorcy margines do interpretacji, czy po latach tworzenia prac foto-graficznych beztreściowych, rozpocząć, skoro już tak się stało, z cyklem „Odwróceni-rewers”, podróż twórczą w stronę przekazu. I tak w 2014 roku powstał następny zestaw “Odwróceni – awers”, po nim kolejne , “Odwróceni – awers XS”, “Odwróceni – awers XZ”, aż do najnowszego „Odwróceni-rewers 2”.
„Odwróceni-rewers” to 10 portretów w trzech odsłonach: pierwsza takimi jakimi są, druga „XS” to niby symetryczne wizerunki portretowanych, gdyż zazwyczaj znamy jedną stronę człowieka ta nieznana jest głęboko ukryta i tylko w sporadycznie jest ujawniana, trzecia „XZ”- wszystkie portrety otrzymały moje oczy – portretowany patrz na mnie, ja na niego, ja na siebie, on na mnie mnę, on na siebie widząc mnie. Swoisty autoportret.
W 2019 roku rozpocząłem pracę nad kolejnym wcieleniem cyklu – Rewers 2. Portretowani fotografowani są ponownie tylko od tyły, lecz tym razem bez odzienia oraz nadałem inny numer „PESEL”: data powstania zdjęcia (urodziny), kolejne 4 liczby to numer ujęcia, a ostatnia liczba 2 odnosi się do cyklu rewers. Prezentacja multimedialna a w zasadzie krótka zapętlona ekspozycja wideo sumuje ten okres, natomiast odbiór i kontekst pozostawiam widzowi.
Zdzisław Mackiewicz urodził się w 1961 roku w Grudziądzu. Studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom z wyróżnieniem w 1988 roku w pracowni serigrafii prof. B. Przybylińskiego. Od 1992 roku pedagog na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Instytucie Artystycznym, obecnie Katedra Grafiki gdzie prowadzi zajęcia z fotografii dla studentów grafiki warsztatowej i projektowania graficznego. Dr habilitowany sztuki w dziedzinie fotografii. Zajmuje się fotografią, grafiką, fotografią i grafiką wydawniczą.
Wystawa otwarta do 16 grudnia 2022 r.
Zapraszamy do Szatni!
Wydział Sztuk Pięknych UMK
ul. Sienkiewicza30/32