Jednym z impulsów, które skłoniły mnie do stworzenia wieloelementowej realizacji zatytułowanej „Oaza” była notatka sporządzona w 2010 roku przez australijską dziennikarkę prasową Joe Chandler. W intrygującym tekście autorka daje wyraz emocjom, które towarzyszyły jej podczas pobytu w polsko-radzieckiej Stacji Polarnej im. A. B. Dobrowolskiego (daw. „Oaza”), położonej w Oazie Bungera na Antarktydzie. Zainspirowany tym tekstem stworzyłem archiwum obejmujące rożnego rodzaju materiały na temat polskich wypraw polarnych z lat 1958 – 1979.

Makiety stworzone na podstawie fotografii, map i zdjęć satelitarnych stały się niezwykle użytecznym narzędziem pracy. Poprzez stymulację zmysłów dawały poczucie ciągłości doświadczeń – „wrażenie uczestnictwa”. Niewielki skrawek Białego Lądu zyskał nową techniczną reprezentację w formie przestrzennych modeli wykonanych przy użyciu cyfrowych narzędzi pracy i frezarki CNC. Było to symboliczne odkodowanie rzeczywistości zaszyfrowanej w fotografiach wykonanych przez polskich podróżników. Dzięki miniaturowej rekonstrukcji miejsca mogłem ponownie opowiedzieć historię „Oazy” przy pomocy własnej, fotograficznej narracji.

Absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK, specjalność Intermedia i Multimedia. W latach 2014-2017 pracował na stanowisku asystenta w Katedrze Sztuk Wizualnych UTP w Bydgoszczy. Od 2017 roku jest pracownikiem Wydziału Sztuk Pięknych UMK (Katedra Grafiki, Pracownia Grafiki Multimedialnej). Jego działalność artystyczna związana jest głównie z fotografią, filmem, realizacjami interdyscyplinarnymi oraz grafiką użytkową. W twórczości artystyczno-badawczej przygląda się m.in. fenomenowi recepcji dioramy. Opisując swoje realizacje przywołuje zjawiska takie jak rzeczywistość transrealna, obrazy wirtualne, imitacja, mit.

/materiały organizatorów/